مقدمه: مدیریت زخم های حاد و مزمن در دهه اخیر تغییرات زیادی داشته اما توجه بسیار کمی بر نوع محلول مورد استفاده در شستشوی زخم شده است. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف مقایسه بروز عفونت زخم در سه روش شستشوی زخم با نرمال سالین، آب مقطر و آب معمولی در مراجعین به اورژانس طراحی شد. روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور با پیگیری ۱۸ روزه می باشد. در پژوهش حاضر موارد زخم های سطحی مراجعه کننده به اورژانس، به طور تصادفی توسط یکی از محلول های نرمال سالین، آب مقطر و آب معمولی شستشو داده شدند. تمامی بیماران با آنتی بیوتیک مشابه ای مرخص شدند و پس از ۶۲ ساعت و ۱۸ روز بیماران از نظر بروز احتمالی عالیم پیگیری شدند. پیامدهای مورد ارزیابی شامل بروز عفونت و بهبودی طی ۶۲ ساعت ابتدایی و ۱۸ روز پس از ترخیص در نظر گرفته شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر ۱۲۸۸ بیمار وارد شدند )۸/۱۵ درصد مرد، میانگین سنی ۸/۱۱±۱/۲۱ سال(. ۶۳( ۱/۳ درصد( بیمار در پیگیری ۶۲ ساعته عالئم عفونت را نشان دادند. از این بین ۱۸( ۱/۲ درصد( بیمار در گروه تحت درمان با نرمال سالین، ۱۱( ۵/۳ درصد( بیمار در گروه آب مقطر و ۱۲( ۶/۶ درصد( بیمار در گروه شستشو با آب معمولی بودند )۳۲/۸=p .)13( 2/3 درصد( بیمار در گروه نرمال سالین، ۲۸( ۱/۶ درصد( فرد در گروه آب مقطر و ۲۳( ۴/۱ درصد( بیمار در گروه تحت درمان با آب معمولی از مصرف آنتی بیوتیک ممانعت کرده بودند )۲۶/۸=p .)شیوع عفونت در بیمارانی بیشتر بود که از مصرف آنتی بیوتیک ممانعت کرده بودند )۸۸۱/۸>p .)در نهایت نیز پیگیری ۱۸ روزه نشان داد تمامی بیماران بهبودی یافته و هیچ عالمتی از بروز عفونت در آنها مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد شیوع عفونت در سه روش شستشوی زخم با نرمال سالین، آب مقطر و آب معمولی مشابه هم می باشد. بنابراین استفاده از آب آشامیدنی ممکن است به عنوان یک روش جایگزین در شستشوی زخم در نظر گرفته شود.
واژگان کلیدی: عفونت زخم، زخم و آسیب، عوامل ضد باکتریایی، خدمات اورژانسی
